2016ರ, ಆಗಸ್ಟ್ ಮಾಹೆಯ ಹೊತ್ತು. ಪ್ರಥಮ ವರ್ಷದ ನಮಗೆ, ಓರಿಯೆಂಟೇಶನ್ ಪ್ರೋಗ್ರಾಂ! ನನಗಿಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಕಂಡದ್ದು ಖಾಕಿ ಸಮವಸ್ತ್ರ ಧರಿಸಿ ಶಿಸ್ತಾಗಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಅಚ್ಚುಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಎನ್.ಸಿ.ಸಿ ಕೆಡೆಟ್ಸ್. ಅದೇ ಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ ನಾನೂ ಈ ಸಮವಸ್ತ್ರ ಧರಿಸಿಯೇ ತೀರಬೇಕೆಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿ, ಅವರು ನಡೆಸುವ ದೇಹಧಾರ್ಢ್ಯತಾ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತೀರ್ಣಗೊಂಡು NCC ಕ್ಯಾಪ್ ಧಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಇನ್ನೂ ಕಣ್ಣಂಚಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿರುವ ದೃಶ್ಯ.
.
.
ಪ್ರತಿ ವಾರದಂಚಿನಲ್ಲಿ ಕ್ಲಾಸು, ಲ್ಯಾಬು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಮುಗಿಸಿ ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಮವಸ್ತ್ರ ಧರಿಸಿ, ಬೂಟುಗಳನ್ನು ಸಿಕ್ಕಿಸಿಕೊಂಡು ಗ್ರೌಂಡಿನಲ್ಲಿ ಫಾಲ್-ಇನ್ ಆಗುವುದರೊಳಗೆ ಹೆಣಬಿದ್ದಂತಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಅದರ ನಡುನಡುವೆ ಶೂ ಫಾಲಿಶ್ ಇಲ್ಲದೆ, ಖಾಕಿ ಇಸ್ತ್ರಿ ಮಾಡದೆ, ಗಲಿಬಿಲಿಯೊಳಗೆ ಏನಾದರೂ ಮರೆತು ಧರಿಸದೇ ಬಂದಿದ್ದರೆ ಮುಗೀತು ನಮ್ಮ ಕಥೆ!! ಶನಿವಾರದ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟ ಮುಗಿದ ಕೂಡಲೇ (ನನ್ನ ಇತರ ಸ್ನೇಹಿತರು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಜಾಲಿಯಾಗಿ ಹಲ್ಲುಗಿಂಜುತ್ತಾ ಸುತ್ತುತ್ತಿರುವಾಗ) ಇಡೀ ಕಾಲೇಜನ್ನು ಅವರೆದುರು ಐದು ಸುತ್ತು ಓಡುವ ಗೀಳು, ತದನಂತರ ವ್ಯಾಯಾಮ, ಮುಗಿದೊಡನೆ ಶುರು ನೋಡಿ 'ಪರೇಡ್' ಎಂಬ ಹಬ್ಬ. ಶಿಸ್ತಿನ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಉರಿ ಬಿಸಿಲಿನ ಧೂಳು ಹಿಂಸೆಯಲ್ಲಿ ಸೀನಿಯರ್ ನೀಡುವ ಕಮಾಂಡಿಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ, ತಪ್ಪಿಲ್ಲದೆ ಕೈಬೀಸುವುದರಲ್ಲಿ ಏನೋ ಸಾಹಸ, ತೃಪ್ತಿ! ಈ ಸಾಹಸದಲ್ಲಿ ಹೆಣ್ಮಕ್ಕಳು ಬಿಡದೇ ನಮ್ಮೊಡನೆ ಸರಿಸಮಾನರಾಗಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವ ಪರಿ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ಹಾಗೂ ಶ್ಲಾಘನೀಯ..!
.
.
NCC ಎಂಬುದು ಕೇವಲ ಗ್ರೌಂಡಿನಲ್ಲಿ ಲೆಫ್ಟ್-ರೈಟ್ ಮಾಡಿ ಕೈತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಗುಂಪಲ್ಲ. ಕಾಲೇಜಿನ ಇತರ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ಲಬ್ಗಳಿಗಿಂತ ಇದು ತೀರಾ ಭಿನ್ನ. ಇದು ministry of defense, GOVT of India ಇದರಡಿಯಲ್ಲಿ ಪಳಗುವ ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಾಹಸಿ ಯುವ ಸಂಸ್ಥೆ. ಇದರ ಇನ್ನೊಂದು ಮುಖ ಹಲವರಿಗೆ ಪರಿಚಯವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ನಮ್ಮ ವರ್ಷಾಂತ್ಯದ ಪರೀಕ್ಷೆಗಳು ಮುಗಿದ ಬಳಿಕ (ಜುಲೈ-ಆಗಸ್ಟ್) ನಾವು ಕ್ಯಾಂಪ್ಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಿದೆ. ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರೆಲ್ಲ ತಮ್ಮ-ತಮ್ಮ ಊರುಗಳಲ್ಲಿ ರಜೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಜವಾಗಿದ್ದರೆ, ಪುನಃ ನಾವು ಒಂದೆಡೆ ಬೀಡು ಬಿಟ್ಟು ಬೆವರು ಹರಿಸಬೇಕಿತ್ತು. ನೆನಪಿರಲಿ, ಹೋಗುವಾಗ ಇರುವ ನಿಮ್ಮ ಮುಖ ಬಣ್ಣ ಬರುವಾಗ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಕ್ಯಾಂಪ್ನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗುವ ಬೇರೆ ಕಾಲೇಜಿನ ಸ್ನೇಹಿತರು, ಪರೇಡ್ ಕಲಿಸುವ ಡ್ರಿಲ್ ಮಾಸ್ತರ್, ಮೂಕವಿಸ್ಮಿತಗೊಳಿಸುವ ಮೇಜರ್-ಕರ್ನಲ್ ಸಾಹೇಬರು, ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುವ ಆಟೋಟ ಸ್ಪರ್ಧೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ತೆರನ ಅನುಭವ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ನಸುಕಿನಲ್ಲಿ ಏಳುವುದು, ಬಿಡುವಿಲ್ಲದ ಡ್ರಿಲ್, ಮ್ಯಾರಥಾನ್, ವ್ಯಾಯಾಮ, ವೆಪನ್ ಟ್ರೈನಿಂಗ್, ಮ್ಯಾಪ್ ರೀಡಿಂಗ್, ಬ್ಯಾಂಡ್, ಟೆಂಟ್ ನಿರ್ಮಿಸುವಿಕೆ, ಮಿಲಿಟರಿ ಹಿಸ್ಟರಿ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನದ ಪಿ-ಟಿ ಈ ಎಲ್ಲವೂದರ ಜತೆಗೆ ಸಂಜೆ ನಡೆಯುವ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ದಿನವಿಡೀ ನಾವು ಸುಸ್ತಾಗಿದನ್ನು ಮರೆಸುವಂತಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ದಿನ ಕಳೆದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಚಿತ್ತಾಕರ್ಷಕ ಚಹರೆಯಿಂದ ಓಡಾಡುವ ಲಲನೆಯರ ಮೊಗಸೌಂದರ್ಯ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸದೆ ಇರಲಾರದು!!
ಟ್ರೆಕ್ಕಿಂಗ್ ಕ್ಯಾಂಪ್ಗಳೂ ಸಹ ನಮ್ಮ ಪಯಣದ ಒಂದು ಭಾಗ. ಕಾಲೇಜಿನ ಸಹಯೋಗದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ತಂಡ ಮೊದಲ ವರ್ಷ ನಂದಿಬೆಟ್ಟ, ನಂತರದಲ್ಲಿ 'ಕುದುರೆಮುಖ' ಹಾಗೂ ಶಿವಮೊಗ್ಗದ ಸುತ್ತಲ ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳಲ್ಲಿ ದಣಿವರಿಯದೆ ಸುತ್ತಿ, ಸಾಗಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದ್ದು ಈಗ ನೆನಪು ಮಾತ್ರ.
.
.
( ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: ಅಂತರ್ಜಾಲ )
ಸಾಧನೆ ಮಾಡಲು, ಸಾಧಿಸುವ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ನಡೆಯಲು ಅನೇಕ ಅವಕಾಶಗಳನ್ನು ಎನ್.ಸಿ.ಸಿ ನಿಮಗೆ ತೆರೆದಿಡುತ್ತದೆ. ಬೇರೆಯವರು ನೋಡಿಯೂ ಇರದ ಶಸ್ತ್ರಗಳ ಪರಿಚಯ ನಿಮಗಾಗುತ್ತದೆ. ಸರಳ ರೈಫಲ್ಗಳಿಂದ ಕೆಲ ಗುಂಡುಗಳನ್ನೂ ಹಾರಿಸಲೂಬಹುದು. ಮಿಲಿಟರಿ ಬದುಕಿನ ಕೊಂಚ ಪ್ರಮಾಣದ ವಿಶಿಷ್ಟತೆ ನಮಗರಿವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಲವಾರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದ ಕ್ಯಾಂಪ್ಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಬಹುದು. ವಿಶೇಷ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಸಂಪಾದಿಸಬಹುದು. ರಾಜ್-ಪಥ್ ನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ RD ಪರೇಡ್ ಹಾಗೂ TSC ಕ್ಯಾಂಪ್ಗಳಿಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಆಗಿ ಹೋಗಿ ಬಂದರಂತೂ ನಿಮ್ಮ ಅರ್ಧ ಜೀವನಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು (ಗೆಳೆಯರು-ನೆನಪುಗಳು) ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಂಧಿಸುತ್ತವೆ. ನಮ್ಮ BMSCE-NCCಯ ನನ್ನ ಮಿತ್ರರೂ ಈ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಲುಪಿ ಸಾಧನೆಗೈದದ್ದು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಹೆಮ್ಮೆ.
NCC ನನ್ನ ಇಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಬದುಕಿನ ಅವಿಭಾಜ್ಯ ಅಂಗ. ಸಹಸ್ರಾರು ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿದ ವೇದಿಕೆ. ಮನಮಿಡಿಯುವ ನೆನಪುಗಳ ಹೂಗುಚ್ಛ. ಈ ಸವಿ-ನೆನಪುಗಳ ಸರಮಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದು ಸಹಕರಿಸಿದ ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಹಪಾಠಿಗಳು, ಬೋಧಕ-ಭೋದಕೇತರ ವರ್ಗ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ (ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಟೆಸ್ಟ್- ಕ್ವಿಜ್ಗಳನ್ನು ಪುನಃ ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟ) ಅಧ್ಯಾಪಕರಿಗೆ ನನ್ನ ಹೃದಯಸ್ಪರ್ಶಿ ಕೃತಜ್ಞತೆಗಳು!!
ಧನ್ಯವಾದ...
~ಎಂ. ಕೆ. ಹರಕೆ
ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್‌ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ